استخر آب، آبگيري مصنوعي است كه براي شنا، آب‌تني، تفريح، سرگرمي و ورزش‌هاي آبي مانند واترپلو و غواصي استفاده مي‌شود. از استخر آب همچنين براي مصارف آموزشي و علمي نيز استفاده مي‌گردد.
براي كنترل مقدار باكتريها، به آب استخرها معمولاً كلر افزوده مي‌شود.
تاريخچه استخر :
«حمام بزرگ» نخستين مخزن آب همگاني در جهان باستان مي‌باشد كه بيش از ۵۰۰۰ سال پيش در موهنجو-دارو، يكي از شهرهاي پاكستان وجود داشت. اين مخزن حدود ۱۲ متر طول از شمال به جنوب و ۷ متر عرض داشت و بيشترين عمق آن ۴/۲ متر بوده‌است.
دو راه‌پله عريض از شمال و جنوب مخزن به سمت كف آن ايجاد مي‌كردند، در لبهٔ پله‌ها نرده‌هايي چوبي نصب مي‌كردند و در پايين پله‌ها نيز يك فضاي مسطح به اندازه عرض كل استخر مي‌ساختند به گونه‌اي كه افراد بتوانند از پله‌ها پايين آمده و در عرض استخر بدون اينكه به فضاي اصلي استخر وارد شوند حركت كنند.
مخزن آب را نيز با آجرهاي ريز كف‌بندي و با يك لايهٔ ضخيم از قير طبيعي طرفين مخزن را زيرسازي كرده و لبه و ديوارهاي اطراف را با گچ مي‌ساختند
موارد ايمني مهم در ساخت استخر
براي امنيت و حفظ جان مردمي كه از استخر استفاده مي‌كنند شرايطي بايد برقرار باشد از جمله:
- استفاده از آب پاك و بدون آلودگي
- انجام اقدام‌هاي لازم براي بهداشت استخر و آب
- وجود تجهيزات نجات در نزديكي استخر
- امكان ديدن كف استخر
- عدم وجود اجسام نوك‌تيز در نزديكي يا داخل استخر
- مديريت تعداد افراد حاضر در استخر و عدم شلوغي
- وجود روشنايي اضطراري
- عدم عبور سيم‌هاي برق افقي، با فاصله‌اي معادل حداقل ۶ متر از لبهٔ استخر
- عدم وجود مدارهاي الكتريكي محافظت نشده در نزديكي استخر
- عدم استفاده از مواد شيميايي غير استاندارد در آب استخر
- نشانه‌گذاري لازم بايد وجود داشته باشد